One week down, forever to go.

De kop is eraf. Mijn eerste (volle) week als ondernemer is een feit. Dat verliep uiteraard totaal niet zoals ik me dat van tevoren had voorgesteld. Maar dat geeft niet. Want dát lag dan weer wel in de lijn der verwachting.

Instagram vs. reality

In alle eerlijkheid, die eerste week was vooral een week van zoeken. Naar een ideale dagindeling. Naar balans tussen werk en vrije tijd. Naar een template voor het maken van facturen. Naar het juiste nummer in het keuzemenu van de Belastingdienst, omdat ik mijn btw-nummer nog niet heb ontvangen. Naar een winkel die in oktober nog papieren(!) agenda’s van 2020 verkoopt, omdat ik met al die online agenda’s door de bomen het bos niet meer zie. Zoeken naar overzicht, houvast, routine (terwijl ik helemaal niet van routine hou). Zoeken naar antwoorden op vragen waarvan ik het bestaan tot voor kort niet eens wist.

Maar ik heb ook genoten! Van de dingen die ik leer. Mensen die ik ontmoet. Van buiten m’n comfortzone gaan. Van alles (en mezelf) opnieuw uitvinden. Van enorm veel positieve reacties. Bekenden (en onbekenden) die me succes wensen. Die in me vertrouwen. Die me adviezen geven. Ook dát zag ik niet aankomen, maar lag met zoveel lieve mensen om me heen eigenlijk ook in de lijn der verwachting.

Alles komt goed

Ondernemen moet je leren. Het is een kwestie van vlieguren maken en net één keer vaker opstaan dan je valt. En zo nu en dan de kunst afkijken van hen die het ondernemen al wél onder de knie hebben (dankjewel ladies van GOLD Works). Ik heb zin in week twee en in alle weken daarna. En als ik eenmaal die agenda heb gevonden, tips zijn welkom, dan komt alles goed.